In 2019 bedroeg het schijnbare verbruik van ruw staal in de wereld 1,89 miljard ton, waarvan het schijnbare verbruik van ruw staal in China 950 miljoen ton bedroeg, goed voor 50% van het wereldtotaal.In 2019 bereikte het ruwe staalverbruik in China een recordhoogte en bereikte het schijnbare verbruik van ruw staal per hoofd van de bevolking 659 kg.Uit de ontwikkelingservaring van ontwikkelde landen in Europa en de Verenigde Staten, wanneer het schijnbare verbruik van ruw staal per hoofd van de bevolking 500 kg bereikt, zal het verbruiksniveau dalen.Daarom kan worden voorspeld dat het staalverbruik in China de piek heeft bereikt, een stabiele periode zal ingaan en uiteindelijk de vraag zal afnemen.In 2020 bedroegen het wereldwijde schijnbare verbruik en de productie van ruw staal respectievelijk 1,89 miljard ton en 1,88 miljard ton.Het ruwe staal geproduceerd met ijzererts als belangrijkste grondstof bedroeg ongeveer 1,31 miljard ton en verbruikte ongeveer 2,33 miljard ton ijzererts, iets minder dan de output van 2,4 miljard ton ijzererts in hetzelfde jaar.
Door de productie van ruw staal en het verbruik van afgewerkt staal te analyseren, kan de marktvraag naar ijzererts worden weerspiegeld.Om lezers te helpen de relatie tussen de drie beter te begrijpen, maakt dit artikel een korte analyse van drie aspecten: de wereldproductie van ruw staal, het schijnbare verbruik en het wereldwijde prijsmechanisme voor ijzererts.
Wereldproductie van ruw staal
In 2020 bedroeg de wereldwijde productie van ruw staal 1,88 miljard ton.De productie van ruw staal van China, India, Japan, de Verenigde Staten, Rusland en Zuid-Korea was goed voor respectievelijk 56,7%, 5,3%, 4,4%, 3,9%, 3,8% en 3,6% van de totale productie van de wereld, en de totale productie van ruw staal productie van de zes landen goed voor 77,5% van de totale productie in de wereld.In 2020 steeg de wereldwijde ruwstaalproductie met 30,8% op jaarbasis.
De productie van ruw staal in China in 2020 is 1,065 miljard ton.Na in 1996 voor het eerst de grens van 100 miljoen ton te hebben doorbroken, bereikte China's ruwstaalproductie in 2007 490 miljoen ton, meer dan een verviervoudiging in 12 jaar tijd, met een gemiddeld jaarlijks groeipercentage van 14,2%.Van 2001 tot 2007 bereikte het jaarlijkse groeipercentage 21,1%, tot 27,2% (2004).Na 2007, getroffen door de financiële crisis, productiebeperkingen en andere factoren, vertraagde de groei van de Chinese ruwstaalproductie en vertoonde zelfs een negatieve groei in 2015. Daarom kan worden gezien dat de hogesnelheidsfase van China's ijzer- en de staalontwikkeling is voorbij, de toekomstige productiegroei is beperkt en uiteindelijk zal er een negatieve groei zijn.
Van 2010 tot 2020 was de groei van de ruwe staalproductie in India de tweede na China, met een gemiddeld jaarlijks groeipercentage van 3,8%;De ruwstaalproductie overschreed in 2017 voor het eerst de 100 miljoen ton en werd daarmee het vijfde land met een ruwstaalproductie van meer dan 100 miljoen ton in de geschiedenis, en overtrof Japan in 2018, met de tweede plaats in de wereld.
De Verenigde Staten zijn het eerste land met een jaarlijkse productie van 100 miljoen ton ruw staal (meer dan 100 miljoen ton ruw staal werd voor het eerst bereikt in 1953), en bereikten een maximale productie van 137 miljoen ton in 1973, op de eerste plaats in de wereld in termen van ruwe staalproductie van 1950 tot 1972. Sinds 1982 is de productie van ruw staal in de Verenigde Staten echter afgenomen en de productie van ruw staal in 2020 is slechts 72,7 miljoen ton.
Wereld schijnbaar verbruik van ruw staal
In 2019 bedroeg het wereldwijde schijnbare verbruik van ruw staal 1,89 miljard ton.Het schijnbare verbruik van ruw staal in China, India, de Verenigde Staten, Japan, Zuid-Korea en Rusland vertegenwoordigde respectievelijk 50%, 5,8%, 5,7%, 3,7%, 2,9% en 2,5% van het wereldtotaal.In 2019 is het wereldwijde schijnbare verbruik van ruwstaal met 52,7% gestegen ten opzichte van 2009, met een gemiddeld jaarlijks groeipercentage van 4,3%.
Het schijnbare verbruik van ruw staal in China in 2019 is bijna 1 miljard ton.Na in 1993 voor het eerst de grens van 100 miljoen ton te hebben doorbroken, bereikte China's schijnbare verbruik van ruwstaal in 2002 meer dan 200 miljoen ton, waarna het een periode van snelle groei inging, tot 570 miljoen ton in 2009, een stijging van 179,2% ten opzichte van 2002 en een gemiddeld jaarlijks groeipercentage van 15,8%.Na 2009 vertraagde de groei van de vraag als gevolg van de financiële crisis en de economische aanpassing.Het schijnbare verbruik van ruw staal in China vertoonde een negatieve groei in 2014 en 2015 en keerde terug naar een positieve groei in 2016, maar de groei vertraagde de afgelopen jaren.
Het schijnbare verbruik van ruw staal in India in 2019 bedroeg 108,86 miljoen ton, waarmee het de Verenigde Staten overtrof en de tweede plaats in de wereld behaalde.In 2019 steeg het schijnbare verbruik van ruw staal in India met 69,1% ten opzichte van 2009, met een gemiddeld jaarlijks groeipercentage van 5,4%, waarmee het in dezelfde periode de eerste plaats ter wereld behaalde.
De Verenigde Staten zijn het eerste land ter wereld met een schijnbaar verbruik van ruw staal van meer dan 100 miljoen ton, en staan ​​al jaren op de eerste plaats in de wereld.Getroffen door de financiële crisis van 2008, daalde het schijnbare verbruik van ruw staal in de Verenigde Staten in 2009 aanzienlijk, bijna 1/3 lager dan dat in 2008, slechts 69,4 miljoen ton.Sinds 1993 was het schijnbare verbruik van ruw staal in de Verenigde Staten alleen in 2009 en 2010 minder dan 100 miljoen ton.
Wereld schijnbaar verbruik van ruw staal per hoofd van de bevolking
In 2019 bedroeg het schijnbare verbruik van ruw staal per hoofd van de bevolking 245 kg.Het hoogste schijnbare verbruik van ruw staal per hoofd van de bevolking was Zuid-Korea (1082 kg / persoon).Andere grote ruwstaal consumerende landen met een hoger schijnbare consumptie per hoofd van de bevolking waren China (659 kg / persoon), Japan (550 kg / persoon), Duitsland (443 kg / persoon), Turkije (332 kg / persoon), Rusland (322 kg / persoon). persoon) en de Verenigde Staten (265 kg/persoon).
Industrialisatie is een proces waarin mensen natuurlijke hulpbronnen omzetten in sociale rijkdom.Wanneer de sociale welvaart zich tot een bepaald niveau ophoopt en de industrialisatie een volwassen periode ingaat, zullen er significante veranderingen plaatsvinden in de economische structuur, zal het verbruik van ruw staal en belangrijke minerale hulpbronnen beginnen af ​​te nemen en zal ook de snelheid van het energieverbruik vertragen.Zo bleef het schijnbare verbruik van ruwstaal per hoofd van de bevolking in de Verenigde Staten in de jaren zeventig op een hoog niveau, met een maximum van 711 kg (1973).Sindsdien begon het schijnbare verbruik van ruw staal per hoofd van de bevolking in de Verenigde Staten af ​​te nemen, met een grote daling van de jaren tachtig tot de jaren negentig.Het zakte in 2009 naar de bodem (226 kg) en herstelde zich langzaam tot 330 kg tot 2019.
In 2020 zal de totale bevolking van India, Zuid-Amerika en Afrika respectievelijk 1,37 miljard, 650 miljoen en 1,29 miljard bedragen, wat in de toekomst de belangrijkste groeiplaats van de vraag naar staal zal zijn, maar het zal afhangen van de economische ontwikkeling van verschillende landen in die tijd.
Wereldwijd prijsmechanisme voor ijzererts
Het wereldwijde mechanisme voor de prijsstelling van ijzererts omvat voornamelijk prijzen voor associaties op lange termijn en indexprijzen.Prijsbepaling door associatie op lange termijn was ooit het belangrijkste prijsmechanisme voor ijzererts ter wereld.De kern is dat de vraag- en aanbodzijde van ijzererts de leveringshoeveelheid of aankoophoeveelheid vergrendelen door middel van langetermijncontracten.De looptijd is over het algemeen 5-10 jaar, of zelfs 20-30 jaar, maar de prijs staat niet vast.Sinds de jaren 80 is de prijsbenchmark van het prijsmechanisme voor langetermijnverenigingen veranderd van de oorspronkelijke FOB-prijs naar de populaire kostprijs plus zeevracht.
De prijsstellingsgewoonte van het prijsmechanisme voor langdurige associaties is dat in elk boekjaar de grootste ijzerertsleveranciers ter wereld met hun belangrijkste klanten onderhandelen om de ijzerertsprijs voor het volgende fiscale jaar te bepalen.Zodra de prijs is bepaald, moeten beide partijen deze binnen een jaar uitvoeren volgens de onderhandelde prijs.Nadat een partij van de ijzerertsvrager en een partij van de ijzerertsleverancier een akkoord hebben bereikt, worden de onderhandelingen afgerond en wordt de internationale ijzerertsprijs vanaf dat moment definitief vastgesteld.Deze onderhandelingsmodus is de "beginnen volg de trend"-modus.De prijsbenchmark is FOB.De toename van ijzererts van dezelfde kwaliteit over de hele wereld is hetzelfde, dat wil zeggen "FOB, dezelfde toename".
De prijs van ijzererts in Japan domineerde de internationale ijzerertsmarkt met 20 ton in 1980 ~ 2001. Na het betreden van de 21e eeuw bloeide de Chinese ijzer- en staalindustrie en begon een belangrijke invloed te hebben op het vraag- en aanbodpatroon van wereldwijd ijzererts .de ijzerertsproductie begon de snelle uitbreiding van de wereldwijde ijzer- en staalproductiecapaciteit niet meer aan te kunnen, en de internationale ijzerertsprijzen begonnen sterk te stijgen, wat de basis legde voor de "achteruitgang" van het prijsmechanisme op lange termijn.
In 2008 begonnen BHP, vale en Rio Tinto op zoek te gaan naar prijsmethoden die bevorderlijk waren voor hun eigen belangen.Nadat Vale over de initiële prijs had onderhandeld, vocht Rio Tinto alleen voor een grotere verhoging en werd het "initiële vervolgmodel" voor het eerst verbroken.In 2009, nadat de staalfabrieken in Japan en Zuid-Korea de "startprijs" met de drie grote mijnbouwers hadden bevestigd, accepteerde China de daling van 33% niet, maar bereikte het een akkoord met FMG over een iets lagere prijs.Sindsdien is het model "beginnen met de trend volgen" officieel beëindigd en is het indexprijsmechanisme in werking getreden.
Momenteel bevatten de internationaal vrijgegeven ijzerertsindexen voornamelijk Platts iodex, TSI-index, mbio-index en China iron ore price index (ciopi).Sinds 2010 wordt de Platts-index door BHP, Vale, FMG en Rio Tinto geselecteerd als basis voor internationale ijzerertsprijzen.De mbio-index werd in mei 2009 vrijgegeven door de British Metal Herald en is gebaseerd op de prijs van 62% ijzererts in de haven van Qingdao, China (CFR).De TSI-index werd in april 2006 vrijgegeven door het Britse bedrijf SBB. Momenteel wordt deze alleen gebruikt als basis voor de afwikkeling van ijzererts-swaptransacties op de beurzen van Singapore en Chicago, en heeft geen invloed op de spothandelsmarkt van ijzer erts.China's prijsindex voor ijzererts werd gezamenlijk vrijgegeven door de China Iron and Steel Industry Association, China Minmetals Chemical Import and Export Chamber of Commerce en China Metallurgical and Mining Enterprises Association.Het werd in augustus 2011 getest. De prijsindex voor ijzererts in China bestaat uit twee subindexen: prijsindex voor binnenlands ijzererts en prijsindex voor geïmporteerd ijzererts, beide gebaseerd op de prijs in april 1994 (100 punten).
In 2011 bedroeg de prijs van geïmporteerd ijzererts in China meer dan $ 190 / droge ton, een recordhoogte, en de jaarlijkse gemiddelde prijs van dat jaar was $ 162,3 / droge ton.Vervolgens begon de prijs van geïmporteerd ijzererts in China jaar na jaar te dalen en bereikte in 2016 een dieptepunt met een gemiddelde jaarprijs van US $ 51,4/droge ton.Na 2016 herstelde de prijs van het geïmporteerde ijzererts uit China zich langzaam.Tegen 2021 waren de gemiddelde prijs over 3 jaar, de gemiddelde prijs over 5 jaar en de gemiddelde prijs over 10 jaar respectievelijk 109,1 USD / droge ton, 93,2 USD / droge ton en 94,6 USD / droge ton.